Furieus, was hij, toen ik de tweet van de Sociale Verzekeringsbank voorlas. Het stond er echt: ‘Mogen wij u bellen?’ Verongelijkt stampte Jobs vader door het huis. ‘Dus ik zit drie maanden met die lui te bellen, jij schrijft één keer een stuk in de krant en nu wordt het plotseling opgelost?’ Ik mompelde dat ik er ook niks aan kon doen dat ik journalist was. Voelde me best lullig. Jaja, mij bellen ze. De macht van de media. En al die andere gedupeerden dan?

Sinds februari probeert mijn man te regelen dat Jobs zorgverleners hun salaris krijgen. Het pgb van ons gehandicapte kind gaat niet meer naar ons, maar naar de Sociale verzekeringsbank (SVB). Die moet ervoor zorgen dat de begeleidsters die Job helpen, hun geld krijgen.
Maar dat loopt dus voor geen meter. Dag in dag uit horen we smoezen aan. Het geld is er niet, het geld is er wel, het is de schuld van de gemeente, er worden spoedbetalingen gedaan, het geld is onderweg, u bent niet gemachtigd om ons te bellen en u, beste budgethouder, bent knettergek dat u ons nog gelooft.

Stiekem hoopte ik dat de tweet van de SVB inderdaad zou leiden tot een oplossing. Mijn man had wel wat beters te doen dan dagelijks te bekvechten met incompetente telefonisten die er ook niks aan konden doen. Geld voor de zorgverleners zodat die weer konden eten, was bovendien meer dan welkom. Het begin was veelbelovend: Jobs vader werd (buiten kantoortijd!) gebeld door een man met een voornaam, achternaam en e-mailadres – we waren het niveau callcenter-medewerker duidelijk ontstegen. Excuses kwamen er direct: ‘Zo zou het niet moeten gaan.’ De grap is: inmiddels zijn we vier weken verder en het gaat nog steeds zo!

Ik las ze ook, de artikelen in de kranten dat budgethouders die negatief over de SVB twitterden als eerste werden geholpen. Nou, – voor u zich daarover opwindt – van ‘helpen’ was in ons geval geen sprake. De excuusmeneer met voornaam, achternaam en e-mailadres is alweer van de radar verdwenen. We bellen weer ouderwets met anonieme telefonisten. Nukkig zijn ze ook. Zelfs na het opsturen van screenshots van lege (of met verkeerde bedragen gevulde) bankrekeningen blijven ze beweren dat het geld aan Jobs begeleidsters is overgemaakt. Probleem opgelost! Stopt u eens met zeuren!

Ik vrees dat de gevreesde bende bij de SVB nog groter is dan wij met z’n allen vrezen. Zelfs tot positieve discriminatie zijn ze niet in staat. Moet de staatssecretaris daarom het veld ruimen? Van Rijn die ons keer op keer voorhoudt dat we rustig kunnen gaan slapen? Natuurlijk moet hij dat. Hij was het die de veranderingen in het pgb-systeem willens en wetens doordouwde. Er zijn politici voor minder weggestuurd (ik moest me deze week inhouden niet op de krant te gaan springen waarin hij zei dat hij er ook van ‘baalde’).

Maar de staatssecretaris ditchen zou de aandacht afleiden. Het gaat niet om hem. Het gaat om mensen die keihard zorg nodig hebben en om zorgverleners die keihard recht hebben op hun salaris. Steek alle energie in het oplossen van het echte probleem. Geef de staatssecretaris gewoon een paar maanden geen geld. Laat hem met een rammelend buikje bellen waar het blijft. En hou dan drie maanden vol dat het onderweg is.