Ik leer mijn zoon dat mensen lief zijn. Omdat hij ze bij alles wat hij doet, elke dag, nodig heeft. ‘Geef maar een knuffel, Job.’ En dan doet hij dat. Slechte ervaringen heeft hij niet. Het enige trauma van mijn zoon is de glijbaan. Ooit ging hij in het zwembad met zijn vader te hard […]
Job eet met de techniek van een tuinman. Hij steekt zijn lepel in de hoop op zijn bord, trekt deze spade naar zich toe, keert die vervolgens om boven het servies en laat de hap dan naast de hoop vallen waar het allemaal begon. Alsof hij een stuk land omspit. Niet handig, zo raakt de […]
Ed Houben doneert sperma, gratis, bij hem thuis. Hij is nu de vader van meer dan 80 kinderen. Kan dat? Mag dat? door ANNEMARIE HAVERKAMP (dit artikel staat vandaag in nrc.next) In het digitale fotolijstje op het dressoir komen ze een voor een voorbij: de kinderen van Ed Houben (43). De meesten zijn hoogblond, met […]
Het asfalt was kleverig van de hitte. Wij wandelden in de schaduw en zongen ‘O denneboom’. Een week later kreeg ik ’s avonds drie zoenen van Job. ‘Vrolijk kerstfeest, mama.’ Ik stopte hem in. Alleen een lakentje, geen pyjama. Het was nog steeds tropisch warm in Nederland. Beneden raapte ik de dvd’s bij elkaar. Kerst […]
Jarenlang probeerde journaliste Annemarie Haverkamp anders te zijn dan zij. Een andere vrouw, een andere echtgenote, een andere moeder. Maar ze kan er niet meer omheen: ze lijkt op haar moeder. En het fijne is: ze is er nu heel blij mee. (deze column staat nu in Libelle 38) Ik was zestien en mijn lievelingskleur […]
Na een zomerstop is Job weer terug. Als eerste aflevering een gastcolumn van de oma van Job: Gerry Haverkamp. Op een druilerige zondagmiddag in maart gaat de telefoon: het blijkt onze dochter te zijn die vakantieplannen aan het maken is voor komende zomer. Of wij de eerste week van juli iets bijzonders hebben is de […]
Natuurlijk wilde Annemarie Haverkamp geen gehandicapt kind. Er zijn dagen dat haar achtjarige zoon haar knettergek maakt. ‘Maar beste mensen met jullie arrogante vragen, hebben jullie enig idee hoeveel ik van dit kind houd?’ (dit verhaal staat nu in LINDA. 97) De kapster houdt een pluk van mijn haar tussen haar vingers en kijkt me […]
Job had boze buien. Hij schopte, sloeg, schreeuwde en huilde. Omdat hij een schone luier moest of omdat de iPad uit ging. Die ongekende woedeaanvallen waren wel het laatste waar ik op zat te wachten. Dit was ook ónze vakantie. Eindelijk dagen van zon en niks. We hadden ze verdiend. Job zou daar eens begrip […]
Op momenten als deze vraag ik me af wie er beter af is: Job of wij. Aan de balie op het verlaten vliegveld staat mijn man. Hij denkt dat de Portugese vrouw erachter zijn Engels beter verstaat als hij hard praat. ‘The missing suitcase is BIG and very GREEN.‘ Naast mij zit Job in zijn […]
Kunnen we Job niet laten chippen? Een klein kaartje in zijn nek, net als de kat heeft. Daarop alle informatie over ons kind. Kan hij zitten? Nee. Staan? Nee. Lopen? Nee. Praten? Een beetje. Is hij zindelijk? Nee. Rolstoelgebonden? Ja. Heeft hij recht op pgb? Ja. Met één druk op de knop verschijnen alle Job-kenmerken […]