De productiviteit van Job is nul en daar ben ik blij om. Hoeft hij tenminste nooit de werkvloer op. Blijft hem ook de vernedering bespaard van een ‘onafhankelijke deskundige’ die zijn productiviteit als gehandicapte gaat meten. Want hoe hard moet het zijn als iemand meekijkt op het werk, meewarig het hoofd schudt en vervolgens letterlijk concludeert: waardeloos.

Omdat Job niks kan wat deze maatschappij geld oplevert, zal hij zijn leven lang niet werken. Dus gelden er ook geen achterlijke arbeidsregels en kortingen voor hem. Godzijdank valt hij niet onder de Participatiewet die als het aan staatsecretaris Van Ark ligt straks bepaalt dat mensen met een arbeidsbeperking betaald krijgen naar prestatie. Vallen ze tegen – de ‘deskundige’ kent de kwalificatielimieten – dan mag hun baas ze onder het minimumloon betalen. Goed voor de portemonnee van de werkgever!
Maar stel je even voor. Je hebt een baan, doet je best en iemand zegt tegen je: vanwege jouw tekortkomingen ben je nog minder waard dan het minimumloon dat geldt voor iedereen in dit land. Voor de wet zijn we allemaal gelijk, behalve jij. Weet je, gehandicapte, je mag blij zijn dat iemand je nog toelaat in zijn bedrijf. Eigenlijk zou je zelfs geld mee moeten brengen. Ja, leg elke dag 25 euro bij je baas op het bureau omdat jij zijn vloer mag vegen!

Om het er nog even in te wrijven, ontneemt het wetsvoorstel werkenden met een beperking ook het recht op een pensioen. ‘Ze gaan er vanuit dat we dat toch niet halen’, schreef er al eentje boos op Twitter. Je gaat inderdaad vermoeden dat ‘ze’ daar zelfs op hopen.

Godgeklaagd, dit voorstel. Mensonterend. Ik heb de petitie Wij staan op! Gelijke kansen op de arbeidsmarkt getekend. Mag toch aannemen dat dit soort laffe discriminatie niet doorgaat. Gelukkig krijgt mijn onproductieve zoon er helemaal niets van mee.