Hoppa, al bijna 70.000 handtekeningen voor de petitie Wij staan op! Gelijke kansen op de arbeidsmarkt. De media besteden veel aandacht aan het idiote wetsvoorstel om mensen met een arbeidsbeperking onder het minimum te mogen betalen en van een pensioen te onthouden. De collectieve verontwaardiging daarover was zo groot dat de petitiewebsite er tijdelijk uitlag. Hoera!
Daarvan lijkt staatssecretaris Van Ark nog niet onder de indruk. Gehandicapten discrimineren en uitknijpen, moet kunnen.

Ik hoor de woorden van Cynthia van der Winden in Nieuwsuur. Hoe het haar raakt als ze zich als gehandicapte werknemer altijd extra moet bewijzen. Als de wet erdoor komt wordt straks haar productiviteit gemeten door een ‘deskundige’. Valt haar werk tegen, dan mag haar baas haar onderbetalen en moet zij zelf naar de gemeente stappen voor wat compensatie om wat ze kwijtraakte. Hoe gênant kun je het maken als staatssecretaris? ‘Ben ik het niet waard’, vroeg Cynthia zich terecht af.

Jiska Stad-Ogier, ook aan tafel, benadrukte nog eens hoe gemotiveerd juist werknemers met een beperking vaak zijn. Kijk eens hoeveel moeite ze moeten doen om een studie te kunnen volgen en een baan te zoeken. Die willen werken!

Ik kreeg veel soortgelijke reacties op mijn column die ik vorige week over dit achterlijke wetsvoorstel schreef. Steeds denk ik aan Philippe Pozzo di Borgo, de ‘echte’ gehandicapte uit de kaskraker Intouchables. Ik interviewde hem verschillende keren. Als succesvolle zakenman (vóór zijn ongeluk stond hij aan het roer van champagnebedrijf Pommery) geeft hij nog altijd adviezen aan bedrijven. Een van zijn tips: als het slecht gaat, neem dan gehandicapten in dienst. Je zal zien dat de solidariteit toeneemt, dat komt de sfeer in je bedrijf ten goede en leidt uiteindelijk tot grotere winst.

Als het dan alleen om geld gaat, mevrouw Van Ark, neem deze puur zakelijke afweging ook eens mee. En beloon gehandicapten zoals het hoort.