Job heeft een nieuw bed. Het staat bij opa en oma en is gemaakt door opa en oma. Nu kan Job – ook al wordt hij groter – naar hartelust blijven logeren. Job in een gewoon bed leggen, kan niet. Hij heeft weinig benul van zwaartekracht en rolt eruit. Daarna gaat hij rupsend op onderzoek in de kamer. Babybedjes zijn al lang te klein. Een tussenvorm, een klein koepeltentje, beviel ook niet. Daarom timmerde opa zelf een bed met ombouw en vloerbedekking aan de binnenkant om te voorkomen dat Job zicht bezeert als hij met zijn hoofd tegen de zijkant bonkt (noem het een tic). Zij slaapplek is gemakkelijk op te bouwen en af te breken en staat veilig op de slaapkamer van zijn grootouders op de begane grond. Afgelopen weekend sliep hij er heerlijk. Hulde!